Kanionet e Osumit: shqetesimi per 2 HECe

Kanionet e Osumit: shqetesimi per 2 HECe

Prej dy ditësh Top Chnnel po përcjell shqetësimin për dy hidrocentrale mbi kanionet e Osumit.

Bëhet fjalë për ndërtime në një park të shpallur Monument Natyre. Shkelje e ligjit me dy këmbë!

Bëhet fjalë gjithashtu për një nga pasuritë më të çmuara natyrore, shumë ngashënyese për turistët. Po kush pyet për bukuritë e kanioneve dhe për turizmin?

Rëndësi ka që një firmë të ndërtojë lehtë e të sigurojë fitime të mëdha. Po pati pare me shumicë, dalin e teprojnë që të lyhet dhe qerrja e pushtetarëve.

Perspektiva turistike do gjallëronte rajonin dhe do inkrajonte dhjetra biznese të vogla. Po këto janë si punë pleshtash para biznesit të madh.

Dhe pushtetarët e dinë mirë interesin e xhepit të tyre. Më sa del dhjamë nga pleshti, aq mund të marrin ryshfete të majme nga bizneset e vogla.

Odiseja e aprovimit të lejeve për këto dy hidrocentrale është gjithë domethenie.

I aprovoi qeveria demokrate në 2013-ën, shpejt e shpejt, vetëm një javë para ikjes. Qeveria socialiste, sa erdhi në zyra, e quajti marrëzi e babëzi cenimin e kanioneve.

Po muri s’luan, kurse burri luan, madje bën dhe pirueta kur e do interesi. Natyrisht jo interesi i vendit dhe i popullit.

Në maj 2016, Ministria e Energjisë, pa çak pa bam, ka miratuar një kontratë të re.

Jepet leja që dy hidrocentralet, jo vetëm të ndërtohen, por të rritet kapaciteti i tyre gati tre fish. Afër mendsh, po kaq, në mos më shumë do rritet edhe shkatërrimi i ambjentit.

Lejet janë dhenë edhe pse brenda maxhorancës ka patur e ka zëra kundër. Dhe janë persona me peshë si ish kryetari i kuvendit, ministri aktual i mjedisit, kryetari i komisionit të ekonomisë në parlament etj.

Po topi bam e Muçua tutje! Leja e ndërtimit është dhenë pavarësisht kundërshtive. S’thoshte kot usta Spirua: paraja e rreh ujin jo në dybek, por në havan dhe ç’të rrahur, nxjerr edhe gjalpë.

Që paraja e ryshfeti bëjnë çudira e kupton dhe bufi në këtë vend. Por unë s’kuptoj një gjë.

Ambjentin, territorin, dheun e këtij vendi e kemi sublimuar e shenjtëruar në fjalë si ‘mëmëdhe, atdhe, trojet stërgjyshore’ etj. etj.

Jo vetëm kaq, s’lemë rast pa glorifikuar gjakun e djersën e derdhur për këtë dhé.

Por në ketë çerek shekulli tranzicion kemi parë pyje të tëra të prera e të djegura, lumenj të gërryer për zhavorr, që kafshojnë tokat stërgjyshore dhe i shpien në det. Dhe dhjetra mynxyra të këtij lloji.

Por shumë shumë kemi bërë gëk-mëk nëpër media e rjete sociale. Si të ishim popull memec e, larg qoftë, impotent.

Po një gjë s’e luan topi, kur është fjala për dheun e të parëve, ne të marrim gjak në vetull

Image for post
Capajev Gjokutaj

( Nga cikli ‘Selanik e tatëpjetë’ )