'Është shkatërruese': BIRN harton landfillet ilegale që shkatërrojnë Ballkanin
Autoritetet në Shqipëri, Bosnjë dhe Hercegovinë, Kosovë dhe Maqedoninë e Veriut po dështojnë në luftën kundër grumbullimeve ilegale të mbetjeve; mjedisi dhe publiku po paguajnë çmimin.
Arton ka dëgjuar vetëm histori për pikniket familjare dhe ditët e kaluara duke peshkuar në Moravën e Binces, lumin që rrjedh nëpër fshatin Arton në Kosovën lindore.
“Prindërit e mi më tregonin shpesh se si e përdornin lumin për not dhe peshkim,” tha Arton për BIRN, duke qëndruar në bregun e lumit Morava e Binces/Binacka Morava.
Tani nuk ka peshkatarë apo piknik; në vend të kësaj, lumi është i përmbytur me shishe plastike dhe mbeturina të tjera, një deponi e improvizuar dhe ilegale.
Vende të tilla dëmtojnë bukurinë natyrore dhe të ndërlidhur të Kosovës, Bosnjë dhe Hercegovinës, Shqipërisë dhe Maqedonisë së Veriut, ku autoritetet mbyllin sytë në shkallë industriale ndaj mbeturinave të pakujdesshme dhe hedhjes së organizuar të mizave që po shkatërrojnë mjedisin duke ndotur ujërat nëntokësore dhe tokat bujqësore dhe duke kontribuar në emetimet e metanit.
Nëpërmjet pyetësorit online, 152 të anketuar në katër vendet e Ballkanit kanë identifikuar gjithsej 120 deponi ilegale.
Ato përfshijnë lumin Drina në kufirin e Bosnjës dhe Serbisë; Fotot e një fushe të madhe mbeturinash që lundronin në sipërfaqen e saj u bënë virale vitin e kaluar, por problemet janë krijuar për dekada.
Dejan Furtula i Qendrës Eko të Vishegradit tha se rreth 5,000 metra kub mbeturina bllokohen në Drinë në një pikë nga një pengesë e improvizuar me fuçi nafte të ngritura për të mbrojtur një hidrocentral në lumin pranë Vishegradit.
“Mbetjet vijnë nga të gjitha anët dhe skena është gjithmonë e njëjtë,” tha Furtula për BIRN. “Plehrat nuk hidhen nga qytetarët e Vishegradit, por nga ata që jetojnë në qytetet në rrjedhën e sipërme, në Rudo, Foçë dhe Gorazde,” tha ai.
“Njerëzit ndihen të pafuqishëm. Lumi është i helmuar, ndikon në peshkimin, e bën të pamundur shfrytëzimin e lumit për turizëm. Është shkatërruese.”
Gishti i fajit u drejtua te autoritetet
Imazhe të vendgrumbullimeve ilegale në Radinovici, Bosnje dhe Hercegovinë. Foto: BIRN
Sondazhi i BIRN tregoi se një shumicë dërrmuese e njerëzve nuk besojnë se autoritetet në vendin e tyre po bëjnë mjaftueshëm për të trajtuar problemin e vendgrumbullimeve të paligjshme; shumica janë të vetëdijshëm për kërcënimin ndaj mjedisit dhe shëndetit të tyre, por shumë pak janë të përgatitur të raportojnë vendgrumbullimet ilegale tek autoritetet.
Nga 30 të anketuar në Shqipëri, shumica thanë se dinin për deponi ilegale pranë shtëpisë së tyre.
Në disa raste, autoritetet janë drejtpërdrejt përgjegjëse: në Nedici, afër Brezës, rreth 30 kilometra në jug të kryeqytetit boshnjak të Sarajevës, bashkia lokale ka funksionuar një deponi të madhe mbeturinash si një stacion transferimi gjatë rrugës për në landfillin rajonal, pavarësisht se nuk ka një leje. Vendgrumbullimi po ndot pyllin përreth dhe lumin Stavnja dhe prek rrugën R-444.
“Plehrat nga kjo deponi tërhiqen herë pas here, por problemi ka vazhduar për 15 vjet,” tha Mirnes Ajanoviç, një këshilltar lokal në komunën fqinje të Vares dhe një kritik i zëshëm i vendgrumbullimit.
Foto harta
Për shkak të shkeljeve të përsëritura të ligjit, bashkia e Brezës nuk është në gjendje të marrë leje për ndërtimin e një landfilli komunal, duke komplikuar më tej përpjekjet për mbylljen e operacionit në Nedici.
Në Shqipëri, u desh angazhimi i aktivistes Majlinda Hoxha për të nxitur një pastrim vullnetar të malit të Dajtit, një vend i njohur për shëtitje me pamje nga kryeqyteti, Tirana.
Hoxha dhe vullnetarë të tjerë pastruan zonat më të këqija, ku plehrat ishin hedhur në anë të rrugës dhe në përrenj.
“Kam kontaktuar me disa persona përkatës [në qeveri dhe bashkinë e Tiranës] në vitin 2022 dhe ofrova ndihmën time për t'u angazhuar vullnetarisht në hartimin e një strategjie për menaxhimin e mbetjeve, por pashë se nuk kishte interes për bashkëpunim”, tha Hoxha.
Vetëm 10 kilometra larg në Priskë, një tjetër deponi ilegale u raportua nga të anketuarit në sondazhin e BIRN. Të dy lokacionet janë brenda kufijve të Parkut Kombëtar të Dajtit.
Në 2014-2017, qeveria e kryeministrit Edi Rama u zotua të trajtojë problemin me inceneratorët e plehrave, të ndërtuara nëpërmjet një vargu ‘partneriteti publik-privat’ që janë bërë të njohur për nivelin e korrupsionit të përfshirë.
Ish-ministri i mjedisit i Ramës, Lefter Koka, u dënua me më shumë se gjashtë vjet burg në shtator të vitit të kaluar për akuzën e korrupsionit në lidhje me një incenerator mbetjesh në Fier, ndërsa një muaj më parë prokurorët kapën kompaninë që qëndronte pas ndërtimit të një tjetër impianti mbetjesh në Tiranë, duke thënë ishte një front për dy biznesmenë të arratisur dhe se marrëveshja e saj korruptive u kishte kushtuar taksapaguesve të paktën 100 milionë euro.
Nevoja për të rritur ndërgjegjësimin
Maqedonia e Veriut ka 57 deponi zyrtare komunale, por vetëm një – Drisla, afër kryeqytetit Shkup – funksionon në përputhje me legjislacionin kombëtar; pjesa tjetër nuk përmbush kërkesat minimale teknike.
Hedhja e mbeturinave është e përhapur, qoftë në anë të rrugëve apo në parqe kombëtare.
Në fushatën e saj fituese për zgjedhjet në vitin 2021, kryetarja aktuale e Shkupit Danela Arsovska premtoi të pastrojë deponitë e kryeqytetit në 82 ditë "dhe ta rigjallëron zonën në një zonë të pastër dhe të gjelbër". Por që atëherë nuk ka pasur asnjë përmirësim të dukshëm.
Grupet e shoqërisë civile thonë se pjesa më e madhe e problemit qëndron në mungesën e informacionit; autoritetet duhet të bëjnë më shumë për të rritur ndërgjegjësimin e publikut, thonë ata.
“Ndotja që njerëzit i bëjnë mjedisit, duke e bërë atë të pajetueshëm, është kryesisht për shkak të mungesës së informacionit dhe sjelljes së pakujdesshme dhe të papërgjegjshme të njerëzve,” tha Biljana Kostadinova nga OJQ-ja mjedisore Zero Waste me bazë në Shkup.
Mungesa e informacionit ka të bëjë me “pasojat e dëmshme të depozitimit dhe trajtimit të pahijshëm të mbetjeve për shëndetin e njeriut dhe cilësinë e mjedisit, si dhe për të ditur se çfarë shërbimesh janë në dispozicion për qytetarët për ta bërë atë lehtësisht dhe saktë”, tha Kostadinova për BIRN.
Sipas Agjencisë Evropiane të Mjedisit, shumë pak mbetje të krijuara në Maqedoninë e Veriut riciklohen; rregullimi i menaxhimit të mbetjeve është përgjegjësi e bashkive lokale, por në vitin 2019 shërbimet e grumbullimit të mbetjeve arritën vetëm 78 për qind të popullsisë.
Shkalla e problemit e nënvlerësuar
Komuna e Gjilanit/Gnjilane lindore e Kosovës shtrihet në vetëm 525 kilometra katrorë, megjithatë autoritetet lokale kanë identifikuar më shumë se 50 deponi ilegale. Numri i vërtetë është pothuajse me siguri më i lartë.
Bashkia tha për BIRN se kishte mbyllur nëntë deponi të tilla në 2022 dhe 2023.
Në kryeqytetin, Prishtinë/Prishtina, komuna tha se kishte hequr “më shumë se 200 deponi të vogla ilegale” brenda qytetit dhe në periferi të tij. Vitin e kaluar u mbyllën edhe pesë deponi të mëdha ilegale. Mbeten pesë deponi të mëdha ilegale dhe dy më të vogla, tha bashkia për BIRN.
Komuna e Ferizajt/Urosevac në lindje tha se kishte identifikuar 15 lokacione të tilla dhe ka instaluar kamera në deponitë të cilat i kanë mbyllur.
Aktivistët thonë se problemi është shumë më i madh sesa sugjerohet nga shifrat zyrtare.
“Shpesh, raportet publike nuk përfshijnë të gjitha lokacionet e deponive të identifikuara dhe të raportuara nga vullnetarët, veçanërisht ato në zona të largëta dhe ku mbeturinat hidhen në lumenj,” tha Luan Hasanaj, një anëtar i 'Let's Do It Kosova', e cila organizon pastrimin vullnetar. -ngjarje.
Sipas Hasanajt, në Kosovë, një nga vendet më të vogla në Ballkan, ka më shumë se 1000 deponi ilegale, të cilat shpesh prekin lumenjtë.
“Numri i madh i deponive ilegale në Kosovë tregon se menaxhimi i mbeturinave mbetet një sfidë e madhe këtu,” tha Hasanaj për BIRN. “Një problem kyç është mungesa e kategorizimit të landfilleve ilegale… Kjo e bën më të vështirë monitorimin dhe trajtimin e tyre.”
Ministria e Mjedisit, Planifikimit Hapësinor dhe Infrastrukturës së Kosovës nuk iu përgjigj kërkesës për koment.
Djordje Stefanoviç, drejtor i Shoqatës Dinarica në Bosnje, tha se ndotja e lumenjve ishte veçanërisht shqetësuese.
“Edhe pse rregulloret ndalojnë rreptësisht hedhjen e mbetjeve në rrugët ujore, mbetjet në lumenjtë dhe përrenjtë tanë janë një realitet dhe një fenomen i vazhdueshëm,” tha Stefanoviç për BIRN. “Nuk po flasim për incidente të izoluara”.
“Mjafton të shikosh mbetjet që barten nga lumenjtë gjatë prurjeve më të larta ose sasinë e mbetjeve që janë ngjitur në bimësinë që ndodhet direkt pranë rrjedhës së ujit.